Mam takie nieodparte wrażenie, że nie tak dawno pisałem notkę o Zuzkowych trzecich urodzinach, o tę właśnie, i że niedawno robiłem galerię jej zdjęć z okazji trzecich urodzin, o tutaj. Okazuje się, że było to rok temu, a czas nieubłaganie dobiegł do kolejnego lutego i Zuzka skończyła 4 lata. W tym roku gości miała znamienitych, prosto z Polski - dziadków i ciocię z wujkiem.
W porównaniu z Zuzką sprzed roku zmiana zaszła kolosalna. Teraz dziewczę gada jak najęte, komentuje, mądrości swoje nam prezentuje, film potrafi opowiedzieć, własne zdanie wyrazić dobitnie i nie znosząc sprzeciwu. Jednym słowem - panienka z niej.
Zdaje się, że Franek coraz częściej dostrzega zalety posiadania gadającej, rozumiejącej i logicznie myślącej siostry. A to ją wyśle, żeby poprosiła o włączenie filmu, wiedząc, że ma większe szanse przebłagać rodziców, a to wciągnie ją do do zabawy. a to pogra w grę jakąś. Zaczyna kumać, że zaraz będzie miał w Zuzce nie wroga i przeszkadzajkę, ale kumpla, nieco młodszego może, ale kumpla.
Sam pamiętam jak długo dochodziłem do tego, że siostra to wcale nie zło wcielone, ale czasami może się przydać na coś :) A że różnica między mną a Magdą jest niemal identyczna jak między Frankiem a Zuzką, więc pewnie i synek podąży podobną drogą, a ja tylko z własnego doświadczenia mogą mu radzić którędy lepiej nie iść, a którędy będzie mu łatwiej.
A namacalnym dowodem rosnącej przyjaźni między rodzeństwem jest fakt, że Franek w tym roku po raz pierwszy kupił Zuzce prezent na urodziny, taki od siebie, taki na który wydał kawałek kieszonkowego. I wręczył go z zaznaczeniem, że to od niego. I trafił w gusta Zuzki idealnie. Zresztą podobnie jak reszta prezentodawców, bo taką pogodną czterolatkę łatwo zadowolić. Na przykład tak:
Albo tak:
Tego samego dnia Zuzka dostała jeszcze od dziadków naręcze ubrań, bluzeczki, płaszczyk, i jeszcze kilka których nie pomnę, ale których dużo było. W poniedziałek zdecydowanie zażądała założenia do przedszkola bluzki od babci i dziadka, a wczoraj kładąc się spać kazał mi ją uprać, żeby dziś ją znów założyć. Wnioskuję z tego, że jej się podoba. Boję się co to będzie jak na wiosnę wyciągniemy resztę zakupów.
A tak w całej okazałości wyglądała jubilatka:
Jeszcze kilka słów o hicie ostatniego tygodnia. Zuzka dostała grę "Pędzące żółwie", wydawałoby się prosty wyścig pięciu drewnianych żółwików, ale jak się okazuje prostota jest siłą tej gry. Partie nie trwają dłużej niż 15-20 minut, ale ile w nich emocji, ile kombinowania. Miłośnikom szybkich planszówek polecam. Wszystkim innym - też.
A żeby nie było, że gołosłowny jestem. Moja własna siostra, zdecydowania już dorosła i mężata nawet, stwierdziła, że muszą sobie z mężem "Pędzące żółwie" kupić. Spodobały się chyba.
A przykładowa partyjka wygląda tak:
CDN...
W porównaniu z Zuzką sprzed roku zmiana zaszła kolosalna. Teraz dziewczę gada jak najęte, komentuje, mądrości swoje nam prezentuje, film potrafi opowiedzieć, własne zdanie wyrazić dobitnie i nie znosząc sprzeciwu. Jednym słowem - panienka z niej.
Zdaje się, że Franek coraz częściej dostrzega zalety posiadania gadającej, rozumiejącej i logicznie myślącej siostry. A to ją wyśle, żeby poprosiła o włączenie filmu, wiedząc, że ma większe szanse przebłagać rodziców, a to wciągnie ją do do zabawy. a to pogra w grę jakąś. Zaczyna kumać, że zaraz będzie miał w Zuzce nie wroga i przeszkadzajkę, ale kumpla, nieco młodszego może, ale kumpla.
Sam pamiętam jak długo dochodziłem do tego, że siostra to wcale nie zło wcielone, ale czasami może się przydać na coś :) A że różnica między mną a Magdą jest niemal identyczna jak między Frankiem a Zuzką, więc pewnie i synek podąży podobną drogą, a ja tylko z własnego doświadczenia mogą mu radzić którędy lepiej nie iść, a którędy będzie mu łatwiej.
A namacalnym dowodem rosnącej przyjaźni między rodzeństwem jest fakt, że Franek w tym roku po raz pierwszy kupił Zuzce prezent na urodziny, taki od siebie, taki na który wydał kawałek kieszonkowego. I wręczył go z zaznaczeniem, że to od niego. I trafił w gusta Zuzki idealnie. Zresztą podobnie jak reszta prezentodawców, bo taką pogodną czterolatkę łatwo zadowolić. Na przykład tak:
Albo tak:
Tego samego dnia Zuzka dostała jeszcze od dziadków naręcze ubrań, bluzeczki, płaszczyk, i jeszcze kilka których nie pomnę, ale których dużo było. W poniedziałek zdecydowanie zażądała założenia do przedszkola bluzki od babci i dziadka, a wczoraj kładąc się spać kazał mi ją uprać, żeby dziś ją znów założyć. Wnioskuję z tego, że jej się podoba. Boję się co to będzie jak na wiosnę wyciągniemy resztę zakupów.
A tak w całej okazałości wyglądała jubilatka:
Jeszcze kilka słów o hicie ostatniego tygodnia. Zuzka dostała grę "Pędzące żółwie", wydawałoby się prosty wyścig pięciu drewnianych żółwików, ale jak się okazuje prostota jest siłą tej gry. Partie nie trwają dłużej niż 15-20 minut, ale ile w nich emocji, ile kombinowania. Miłośnikom szybkich planszówek polecam. Wszystkim innym - też.
A żeby nie było, że gołosłowny jestem. Moja własna siostra, zdecydowania już dorosła i mężata nawet, stwierdziła, że muszą sobie z mężem "Pędzące żółwie" kupić. Spodobały się chyba.
A przykładowa partyjka wygląda tak:
CDN...
Komentarze
Prześlij komentarz